این دنیا پُلی ست به سمت آخرت. می ترسم. نگرانم که پل زیر پایم خُرد شود. بریزد. که تباه شود. که تباه کنم این پل را. امیدم، تنها امیدم نگاه پدرانه ی توست. این تنها توشه ی من است.ای مهربانترین پدر عالم عنایت کن بر اعمالم....
باید در باغچه ی دل مان بار دیگر بذر محبت تو را بکاریم. دیر زمانیست درخت های احساس مان نسبت به تو خشک شده اند. این بار دیگر، مراقب شان هستم.