نقدی بر شهر موشهای2:چرا همه پسرها دوست دختر و همه دخترها دوست پسر دارند؟ چرا همه مردها و زن‌ها لباس‌های غربی و پاپیون و کراوات دارند؟ و ده‌ها چرای دیگر...

بر خلاف دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰ که سینمای کودک سینمای شاخص کشور بود و بهترین فیلمهای ایران، خود را در این ژانر مطرح می کردند و به قول معروف سینماگران کشور، به هر علتی، درد کودکان را داشتند. چند سالی بود از سینمای کودک فقط جرقه‌هایی در تاریکی مشاهده می‌شد که البته آنها هم برای مدتی فضای سینمای کشور را نورانی می کرد و مدتی جریان ساز می گردید. ولی شاخصه همه این فیلمها سادگی و بی پیرایگی و کم خرجی آنها بود چون در سینمایی که بازگشت سرمایه در آن چندان مشخص نیست، خطر سرمایه گذاری بر موضوعات جدید، خاصه در ژانر کودک چندان مورد پسند اهالی سینما نبود.

در چنین فضایی، وقتی جمعی آشنا و حرفه ای تصمیم گرفتند که خطر کنند و سرمایه عظیمی را در این زمان و در این ژانر متروک صرف کنند. به شجاعتشان تبریک گفتیم و برای آینده کودکانمان خوشحال شدیم. خوشحال شدیم که در این مملکت که هر کسی به فکر کلاه خویش است. افرادی هم هستند که درد فرهنگ دارند و برای شادی و رویاهای فرزندانمان نگرانند.

البته با توجه به اینکه آزمایش راه‌های جدید همیشه همراه با موفقیت نیست. تصمیم گرفتند که از فیلمی که مورد استقبال بوده و جزو پرفروش‌های تاریخ سینمای ماست یعنی شهر موش‌ها، استفاده کرده و ادامه‌اش را بسازند.

متن کامل و نقدی بر این فیلم وشخصیت های ان در ادامه مطلب

 شاید این مطلب برای کاربران ما طنز به نظر برسد اما سایت رادیو زمانه در این باره نوشت، حق فرزنددارشدن، به‌ویژه برای پدران همجنس‌گرا که قابلیت زیستی آبستن‌شدن را ندارند، مطرح است. آنچه که به‌اصطلاح عامی غریزه مادری خوانده می‌شود، مجموعه‌ای از رفتارهاست که توسط سیستم هرمونی و شبکه‌های احساسی و رفتاری در مغز مادران پس از زایمان قابل توضیح است. اما این پژوهش به سرپرستی روت فلدمن، روان‌شناس و متخصص اعصاب، نشان می‌دهد که پدران همجنس‌گرا در مجاورت با فرزند نوزاد، غریزه مادری دارند.

 نمی دانیم باید بخندیم یا گریه کنیم!

برگرفته از وبگردی2030 به نقل از جام نیوز

فیس بوک (Facebook) همان شبکه اجتماعی معروف است که توانسته، بیشتر از  یک میلیارد نفر از جمعیت جهان را به عضویت خود در آورد. آنچه مشخص است اینکه در میان این جمعیت عظیم، ایرانیان زیادی وجود دارند که در داخل و خارج از کشور، به استفاده از این شبکه برای برقراری ارتباط  و استفاده های دیگر پرداخته اند.

به نظر می رسد که موسسان این سایت اهداف گسترده سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را از تاسیس آن دنبال می کردند و این مساله با گذشت زمان بیشتر مشخص شد واحتمالا در آینده نیز، لایه های پنهانی دیگری از این شبکه کشف خواهد شد.

در گزارشی که اخیراً منتشر شده رئیس این شبکه اجتماعی که یک یهودی اسرائیلی هست به عنوان تاثیرگزارترین یهودی جهان شناخته شده و جالب اینجاست که نتان یاهو در رتبه دوم و بعد از رئیس و صاحب فیس بوک قرار دارد.

هدف این نوشتار بررسی موارد اخلاقی و فرهنگی در شبکه فیس بوک می باشد و از این زاویه به این شبکه نگاه می کند.

اگرچه فعالیت این سایت در کشور ما غیر قانونی است و از همین روی برای مخاطبان اینترنتی قابل دسترسی نبوده و به اصطلاح "فیلتر ” است؛ اما باید پذیرفت که این سایت توانسته مخاطبان نسبتا زیادی را در ایران داشته باشد.

خروج حلقه های دود قلیان همراه خنده های معصومانه مات شده در پس انبوه دود بیش از گذشته به چشم می اید و این ناهنجاری را می توان بیش از همه جا در مراکز ییلاقی، تفرجگاه و برخی سفره خانه ها سنتی دید.
برخی عقیده دارند، براساس آثار و شواهد موجود قهوه خانه از حدود 500 سال قبل در ایران شکل گرفته و جمعی دیگر بیشتر می دانند.
همچنین گفته می شود، قهوه خانه در ایران به سال ها قبل از ورود چای باز می گردد و اولین بار دو برادر آلمانی که برای آموزش ارتش به ایران آمده بودند آن را افتتاح کردند و در آن قهوه می فروختند.

سال ها بعد و با کشت چای در شمال ایران که سوغات کاشف السلطنه از هند بود، هرچند قهوه خانه هنوز همان «قهوه» خانه بود اما چای خوش طعم و خوش عطر ایرانی که از پیشینه هندی خود مرغوب تر شد جای قهوه را گرفت.

قهوه خانه ها در گذر عمر خود به محلی برای تبادل اطلاعات و تجربیات، انجام برخی معاملات، همنشینی ها و حتی در خیزش ها و اعتراض های مردمی به پایگاه پیام رسانی و برنامه‌ریزی برای توزیع بیانیه تبدیل شد.
در زمان گذشته افراد کم سن و سال و جوانترها کمتر در قهوه خانه ها حضور می یافتند و اغلب ریش سفیدان و مردان برای در جریان قرار گرفتن اخبار و اطلاعات و تامین بخشی از نیازهای خود به این مکان مراجعه می کردند.

یکی از این عوامل آسیب ها، ورود قلیان و گسترش استفاده از آن بود که قهره خانه را از مکان فرهنگی و اجتماعی به مسیر جایی برای وقت گذرانی کشاند.

به ادامه مطلب بروید

قانون و مقرّرات در هر اجتماع و مجموعه‌ای تنظیم‌کننده و نظم‌دهنده افراد آن مجتمع یا مجموعه می‌باشد و هر اجتماعی مبتنی بر هر مذهب و یا ایدئولوژی، متناسب با فرهنگ و رسوم خود با وضع قانون و مقرّرات سعی در رسیدن به ایجاد نظم در میان افراد و دوام ارزش‌های خود دارد.

حتی در ایدئولوژی‌ها و مکاتب غیردینی این وضع قانون با شدّت بیشتر و به نحو سخت‌تر از مکاتب دینی و مذهبی وضع و اجرا می‌شود؛ چرا که به دلیل نبود و یا کمرنگ بودن گزاره‌های دینی در این جوامع، تنظیم‌کنندگان و متصدّیان امر برای جلوگیری از ازهم‌گسیختگی جامعه، قانون و لزوم تبعّیت از آن را جایگزین گزاره های دینی می‌نمایند. 

از ابتدای زندگی، افراد با کوچک‌ترین اجتماع پیش روی خود یعنی خانواده در ارتباط هستند و در این محیط متناسب با اوامر و تکالیف والدین و سرپرستان خود عمل می‌نمایند و سپس وارد محیط آموزشی، محیط کار و دیگر اجتماعات می‌گردند که متناسب با هر محیط اختیارات و یا تکالیفی برعهده دارند.

تصاویر دیدنی و متن در ادامه مطلب