پرسیدم: «حضرتکم من این؟» (اهل کجایی؟) در حالی که نفس‌نفس‌زنان خود را به جلو می‌کشید جواب داد: «مِن دیوانیه» (اهل شهر دیوانیه هستم.)

… سوالات همراه با بغضم مانع حرکت او نبود و همان‌طور کشان‌کشان خود را به جلو می‌کشید و بریده بریده پاسخ می‌داد.

کم کم سر و کلۀ دوربین‌های متعجب پیدا می‌شد، برای ثبت حرکات‌ آرام ولی عاشقانه این مرد میانسال عراقی.

پایان گفتگو، از سختی‌های راه پرسیدم و علت تحمل این همه دشواری.

لحظه‌ای ایستاد و به صورتم خیره شد، از عمق نگاه خسته‌اش می‌شد به صداقت لهجه‌اش که از یک ایمان راسخ حکایت داشت، پی برد، با همان حالت گفت: «محبة الحسین».

دانلود فیلم

منبع:جامدادی.آی آر

***

عشق حسین است چه ها میکند...!؟

دکتر رجبی دوانی در پاسخ به این سوال که چرا امام حسین(ع) خانواده خود را در این حرکت بزرگ، تاریخ ساز و البته درد ناک با خود همراه داشت اینگونه پاسخ داد:

اولین دلیل: ا گر امام حسین(ع) تنها مدینه را ترک می کرد حکومت یزیدی خانواده ایشان را دستگیر می کرد و به زندان می انداخت. و می توانستند امام حسین(ع) را  زیر فشار و اجبار تسلیم  کنند.

دومین دلیل: امام قصد بیعت نداشت، باید به عنوان تکلیف شرعی در برابر این فساد و تباهی که اسلام به نابودی تهدید می کرد، بایستد. امام حرکت کرده است، منتهی در معرض قتل است. پس به طرف مکه حرکت می کند انیجا هر کس اعتقاد به حقیقت راه او دارد، وظیفه دارد از حجت خدا دفاع کند بنابر این خانواده ی ایشان برای دفاع از امام زمانشان، مرد و زن از ایشان حمایت کردند و طبیعی است وقتی مادری با امام همراه می شود کودکان خود را هم همراه خود می برند.

سومین دلیل: امام حسین (ع) در مدینه در معرض خطر جدی قتل و شهادت قرار داشت. یعنی یزید به فرمانروای مدینه نوشته بود که حسین (ع) را احضار کن و از او بیعت بگیر و اگر بیعت نکرد سر او را به سرعت برای من به شام بفرست.

منبع:جامدادی

شهاب مرادی به بیان خاطره سفر کربلای 10 سال پیش خود پرداخت و گفت: در ایامی مثل عرفه، شب‌های قدر و نیمه شعبان هم عتبات بسیار شلوغ می‌شود و حال و هوایی مشابه اربعین پیدا می‌کند. یادم هست که 10 سال پیش با دو دوست بزرگوارم حاج محسن طاهری و حاج حسن سلطانی در روز عرفه به کربلا مشرف شده بودیم. در همه موکب‌ها شاهد بودیم که عده‌ای ایستاده‌اند و با التماس می‌خواهند به دست زائران سیدالشهدا یک استکان چای دهند، پایشان را بمالند و روغن بزنند تا خستگی مسیر از بدنشان بیرون برود. اینها عظمت شیعه است. باز هم تاکید می‌کنم که حتما برای سلامتی زائران حتما در سجده‌های پس از نماز صبح دعا کنید و همین حالا صدقه بدهید. 

منبع:وبگردی2030

چقدر انتظار بکشیم تا در تلاطم شش گوشه تو خود را رها ببینیم.

راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده : آب ، آتش ، خاک ، هوا

آبی که از تو دریغ کردند

آتشی که در خیمه گاهت افتاد

خاکی که سجده گاه عاشقان و طبیب دردهاست

و هوایی که عمری ست افتاده در دلها

ترکیب این چهار عنصر میشود کــــــــربـلا

چه زیبا گفت سید مرتضی شهید که:

کربلا را تو مپندار شهریست در میان شهر ها....

روز عرفه، عید است

مجتهدی در رابطه با روز عرفه گفت: روز عرفه از اعیاد بزرگ است هر چند به اسم عید، نامگذاری نشده و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و اطاعت فرا خوانده و جود و احسان خود را برایشان گسترانیده و وعده به آمرزش گناهان و پوشانیدن عیب‌هایشان داده است.

جایگاه عرفه در کلام معصومین(ع)

استاد حوزه علمیه قم به جایگاه بلند روز عرفه در روایات معصومین اشاره کرد و گفت: امام صادق(ع) می‌‌فرماید: «مَن لَم یُغفَر لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَر لَهُ إلی مِثلِهِ مِن قابِلٍ الّا أن یَشهَدَ عَرَفَةَ؛ کسى که در ماه رمضان آمرزیده نشود، تا رمضان آینده آمرزیده نشود، مگر آن که در عرفه حاضر شود.»

مجتهدی با اشاره به اینکه از این روایت دو مطلب استنباط می‌شود، اظهار داشت: اول، عظمت ماه مبارک رمضان از این جهت که ماه مغفرت، ماه رحمت و ماه برائت از آتش جهنم است و دوم عظمت روز عرفه است به گونه‌ای که اگر کسی در ماه رمضان مورد مغفرت قرار نگرفت عرفه را درک کند و از روز عرفه غفلت نکند.

وی ادامه داد: امام صادق(ع) می‌فرماید: «تَخَیَّرْ لِنَفْسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما اَحْبَبْتَ وَاجْتَهِدْ فَاِنَّهُ (یَوْمَ عَرَفَةَ) یَوْمُ دُعاءٍ وَ مَسْأَلَةٍ؛ هر دعایی که دوست‌‌داری برای خود بخوان و در دعا کردن بکوش که آن روز (روز عرفه) روز دعا و درخواست است.»

کاروانی در راه است،کاروانی که تا چندی دیگر به سرزمین کربلا میرسد...

امام علی (علیه السلام) در مسیر بازگشت از صفین هنگامی که به کربلا رسیدند خطاب به خاک کربلا فرمودند:

چه خوشبویی ای خاک! در روز قیامت قومی از تو بپا خیزند که بدون حساب و بی درنگ به بهشت روند.

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 4، ص 169.