هر مفهوم انضمامی جایی در تاریخ نقاط صدقی مییابد؛ و از مهمترین نقاط صدق نظریهی “جدایی جمهوری از انقلاب” لوزانچای است. یعنی گسست جمهوری اسلامی از انقلاب اسلامی، بسندهگی به جمهوری ملی از انقلاب امی، و ایستادن در سنتی تاریخی که در دل بدعتی عرفی امتداد مییابد و نه نهضتی قدسی.
لوزان نقطهی عطف تبدیل جمهوری اسلامی ایران به جمهوریهای اسلامی اسمی عرفی چون جمهوری اسلامی پاکستان و افغانستان و موریتانی است.
لوزان محل مهمترین بروز “اهل سنت خمینی” بود؛
آدمهایی که نهضت خامنهایی و خطوط قرمز و آبی آن برایشان بیمعنا است…